Site-archief

Valencia dag 3 en 4

Stierenvechter Valencia

Begin oktober zijn we vier dagen naar Valencia geweest. Een stedentrip  onder de Spaanse zon. Lees ook Valencia dag 1 en 2

Dag 3, woensdag 5 oktober

Die ochtend gingen we met de toeristische dubbeldekbus op pad. Het was even zoeken naar de opstapplaats die niet duidelijk was aangegeven. Eenmaal op de bus kregen we oortjes om in het Engels een beschrijving van de toeristische hoogtepunten van Valencia te beluisteren. We zaten echter maar kort in de bus omdat we al bij het Océanografic uitstapten.

Océanografic Valencia

Océanografic, het zeedierenpark van Valencia

Haaien en roggen kijken

Wij bezochten dit waterdierenpark dat zich voornamelijk onder de grond afspeelt. Prachtige tropische vissen, waaronder ook Nemo (echt waar), zwemmen in enorme aquariums met de meest prachtige onderwaterplanten en kleurrijk koraal. Er waren ook twee lange tunnels waar boven je hoofd haaien en roggen zwemmen in het felblauwe water. Een lust om naar te kijken. Boven de grond zijn krokodillen, schildpadden en tropische watervogels als flamingo’s te zien. Er is ook een pinguïnverblijf waarbij je achter glas de pinguïn ook onder water kan zien zwemmen.

Aquariumtunnel in Océanografic

Aquariumtunnel in Océanografic

Het strand

Na drie uur genieten namen we de toeristische bus richting het strand Las Arenas. Het was die dag 32 graden en windstil, dus was het daar goed toeven. Maar de bikini was ik vergeten en onze maag riep om paella dat op de boulevard in diverse strandtentjes wordt geserveerd. We kozen voor de paella met zeevruchten. Van de zeevruchten heb ik weinig op want dat waren voornamelijk ongepelde jumbogarnalen en als ik ergens een afkeer van heb, zijn het deze kadavers op mijn bord.

Strand van Valencia

Het Las Arenas strand

Na een wandeling langs het strand en een shopmomentje bij ‘Ale-hop’, een erg leuke winkelketen vol eurokoopjes, stapten we weer op de bus om terug naar het centrum te rijden. Ik wilde nog graag naar de Mercado Colon, een oude markthal uit 1914 in de stijl van Gaudi met horeca en delicatessezaken. Na wat omzwervingen, want we waren nog steeds niet georiënteerd in Valencia, bereikten we uiteindelijk deze hal.

Mercado Colon Valencia

Mercado Colon

Ik wilde een Horchata proeven. Dat is een koude aardamandelmelk. Een gezond drankje dat je in Valencia geproefd moet hebben. Henk had een coca chocolat besteld, wat bij nader inzien geen cola maar warme chocolademelk was. Heerlijk  bij de tropische temperatuur van die dag 😉

Toen het donker werd wandelden we richting de drukkere straatjes rondom het stadhuis en het bijbehorende plein: Plaza del Ayuntamiento. Een mooi stukje Valencia compleet met mooie fontein. Daar gingen we op zoek naar een gezellig tapasterras. Bij Taberina Antonio Manuel schoven we aan. Het was 22.00 uur maar we zaten nog in ons shirtje en korte broek midden op straat te eten. Een heerlijke zwoele zomeravond in oktober! Maar van de bestelling klopte niet veel. We kregen andere gerechtjes dan we hadden besteld. In het Engels was het wederom moeilijk communiceren.

Horchata

Horchata, een gezonde delicatesse uit Valencia

Na het eten borrelden we nog wat na met een waterige sangria en een Estrella biertje. Wij kregen al snel gezelschap van een ouder Limburgs echtpaar dat overwintert in Benidorm. Alleraardigste mensen hoor, maar mevrouw had al een beetje te diep in haar cognacglaasje gekeken. Toen wij de rekening kregen van het meisje dat ons die avond had bediend, zag ik dat de rekening inderdaad niet klopte. No problemo,  de Benidormbastard zou mij weleens helpen. Ze wees het meisje met dubbele tong en in onverstaanbaar Spaans op haar fout maar dat had ze beter niet kunnen doen. Het Zuidelijke temperament van het meisje schreeuwde over het terras. Ze had geen zin om haar fout te erkennen en riep tegen de dame: ‘Wat maakt het uit? Ze snappen er toch niks van!’ Erg onaardig maar we konden wel lachen om deze scène. De tapas was lekker geweest, al smaken ze in Nederland beslist niet slechter.

Dag 4: donderdag 6 oktober

Wij wilden met de toeristische bus nog een rondje Valencia doen maar ook nu konden we in een buitenwijk van Valencia de opstapplaats niet vinden. De vier Spanjaarden, waaraan ik de weg vroeg konden geen van allen Engels. Dat was opnieuw heel vervelend want ik verstond nog steeds geen Spaans. Dus zat er niets anders op dan terug te lopen en vanuit het hotel een andere opstapplaats te zoeken.

Mercado Central Valencia

Mercado Central de grootste overdekte markt van Europa

Veel naakt in Mercado Central

We besloten om eerst maar eens naar de Mercado Central te wandelen. Dat is met zijn 8000 m2 de grootste markthal van Europa. De buitenkant is al een plaatje maar de binnenkant vonden we indrukwekkend met zijn koepelvormige dak en vooral het aanbod aan voedsel. Niet alleen de hoeveelheid maar vooral ook hoe alles werd gepresenteerd. Konijnen lagen je naakt maar nog wel met oogjes vanuit de vitrine aan te kijken. Gevogelte lag in een sexy pose met de beentjes omhoog of nog compleet met kam en tongetje uit de snavel tegen het glas gedrukt. Ik vond het onsmakelijk net als de porties hersenen, hart en varkenskoppen. Kreeften probeerden, nog levend, maar met de scharen opgeknoopt tevergeefs van de met ijs bedekte toonbank, te vluchten. Er lagen ook meterslange alen tussen. Vreselijk als je leven zo moet eindigen.

dscn0873

Nabij de markthal bezochten we nog een mooie kerk voordat we bij de Plaza de la Reina waren waar we op de toeristische bus stapten. We deden nog even een rondje Valencia van anderhalf uur voordat we terug waren op het plein. Valencia is qua grootte te vergelijken met ons Amsterdam. Dus na vier dagen hadden we heel Valencia wel gezien.

Op het plein gebruikten we weer de lunch waar we in gesprek raakten met een Brabants stel van onze leeftijd, dat voornamelijk woont en werkt op een Nederlandstalige camping in Spanje. Ze zijn het voorbeeld van lef. Hadden zeven jaar geleden hun huis en haard verkocht en wonen nu in een camper. Vrijheid, blijheid. Maar zouden wij daar op langere termijn blij van blijven? Ik denk het niet.

Stierenvechtersmuseum

Na de lunch gingen we weer met de bus mee. We wilden naar het stierenvechtersmuseum aan de Plaza de Toros. Er was een video van een stierengevecht te zien, ook weer zo luguber, maar dat hoort blijkbaar bij Spanje. In vitrines waren de dodelijke speren te zien en de strakke pakjes van de stierenvechters. Ook stond er een maquette van de arena die veel weg heeft van het Colosseum in Rome. Deze arena, die naast het museum staat, mochten we helaas niet in. Er vond die avond een concert plaats.

Stierenvechtersmuseum Plaza de Toros

Na dit bezoek was het tijd om naar het hotel terug te keren waar we om 18.00 uur met de taxi opgehaald werden, richting het vliegveld.

Het was mooi geweest. We kijken terug op een unieke stedentrip. Valencia is een schone stad vol temperament, musea en horeca. Toeristisch gezien vonden wij het nogal vervelend dat daar bijna geen Engels wordt gesproken. Echt een minpunt. Voor de rest is het een stad met uitersten: moderne architectuur steekt af tegen eeuwenoude monumenten. Er is ook een heerlijk strand  nabij een haven. Valencia is daarom een levendige stad die beslist niet uitsluitend uit kunst en cultuur bestaat.

Om 23.15 uur waren we weer terug in Eindhoven. Van 26 gaden naar amper 10 was het een grote overgang. Weer eenmaal thuis konden alle zomerkleren opgeruimd worden. Vakantie voorbij, zomer voorbij. Maar de warmte van Valencia blijft onvergetelijk.