50: the days after

Cadeautjes voor Sarah

Creatieve cadeau’s

Wat was het een feest en wat heb ik genoten ondanks het feit dat ik nu echt tot de middelbare klasse hoor. Een leeftijd waar ik gelukkig alleen nog maar om gelachen heb. Alleen al om het feit hoe creatief de genodigden waren als het ging om het geven van cadeautjes. Op mijn Sarah-feest ben ik verwend met schitterende zelfgemaakte verrassingen. Vele waren aan deze leeftijd gerelateerd. Sommige waren zelfs verwerkt in hele pakketjes. Laat ik er een paar noemen: een flesje 4711 Eau de Cologne, Tena Lady’s, een leesbril en gezichtsmaskers. Flessen advocaat, chocola van After Eight en monstertjes van anti-rimpelcrème. Allemaal erg origineel bedacht en zo grappig dat de lachrimpels nu een feit zijn.

Het is niet alleen erg leuk om te ontvangen maar ook om te schenken. Ook ik heb regelmatig zo’n cadeautje gegeven en verschillende pakketjes gemaakt. Op veel uitnodigingen prijkt namelijk  een envelopje, maar hoe geef je geld op een leuke manier? Als ik weet dat hij of zij het waardeert, vind ik het gezellig om creatief uit de hoek komen. 50 is een bijzondere verjaardag en verdient net iets meer. De voorpret die je ervan kan hebben is het alleen al waard.

Hoe vind je inspiratie?

De Action, maar ook winkels als het Kruidvat, Hema en Zeeman kunnen je veel toepasselijke presentjes leveren tegen een mooi prijsje. Als je hier eens komt kun je zo vast heerlijk rondneuzen. Maar vergeet ook niet te kijken tussen het oude speelgoed van je kinderen of in je eigen kast tussen allerlei prullaria. Misschien hebben je (groot)ouders nog wel iets wat toepasselijk kan zijn voor de Sarah of Abraham.

Ook erg toepasselijk en vaak gratis: folders en proefpakketjes aanvragen die je erin kunt verwerken. Denk aan: scootmobiels, rollators, zorgbeveiligingssystemen, ouderenzorg, haarverf, antisnurkmiddeltjes, vitamines, incontinentiemateriaal en kunstgebitten. Alles wat maar gerelateerd is aan ouderen is bruikbaar. Neem er ruim de tijd voor en je enthousiasme mondt uit in een uniek en persoonlijk pakket voor de jarige.

Hoe maak je het?

Standaard heb ik altijd een aantal doosjes in huis maar ook stevige plastic of houten borden waar je alles op kan rangschikken. Wil je het wat chiquer dan kun je ook een glazen vaas of bokaal gebruiken. Mooi lint en transparante folie maken het af. Teksten type ik in een Word-bestand in een mooi lettertype en print ik daarna uit. Wil je echt uitpakken? Verzin dan een thema dat dicht bij de jarige ligt.

Het volgende pakket is gemaakt voor een kapster en haar man die 50 werden.

Het ’50 tinten grijs’-pakket

Het thema: ’50 tinten grijs’

Voor hem: een glazen pot met grijs salmiaksnoep met een labeltje eraan: ‘ Ouwe Snoepert’

Voor haar: een bol grijze wol waarvan ik de wikkel binnenstebuiten heb gedraaid zodat ik daar de volgende tekst op kon maken: ‘Brei een muts maar laat geen steken vallen…’

In de bol wol staken twee breinaalden. Op die manier krijg je hoogte in je cadeaupakket.

Voor hem: handboeien van plastic die je kunt vinden op de speelgoedafdeling. Deze heb ik aan één van de naalden gehangen.

Voor haar: een grijs muisje (knuffelspeelgoed van mijn kinderen)  dat aan de andere naald hing.

Voor beiden: Een klein glazen potje met vaseline. Ik kocht bij de Action een grote pot en heb die in kleinere glazen potjes verdeeld. Zo heb ik voor de volgende ‘slachtoffers’ ook een potje.  Op de deksel plak je een zelf geprint etiketje ‘vaseline’.

Voor haar: Een bundeltje grijze sokken.

Voor hem: een stressbal in de vorm van een borst.

Voor beiden:  een grijze kaars, een grijs handdoekje en de finishing touch: een echte rode peper. Om vooral een spannende noot te brengen door de felrode kleur in dit grijze pakket.

Het geheel heb ik verpakt in transparante folie met een grijs lint er omheen en drie verschillende tinten ballonnen. Zo krijgt het pakket hoogte en is meteen een feestelijke blikvanger.

De jarigen waren blij verrast. Het is erg leuk om te krijgen omdat je weet dat de maker er echt over nagedacht heeft. Dus ga aan de slag en laat je creativiteit er op los. Het wordt zeker gewaardeerd!

Ben je niet zo creatief of heb je weinig tijd kijk dan voor meer ideetjes op Pinterest, maar zelf verzinnen is natuurlijk veel leuker.

Erg veel succes!

 

 

50 jaar, een happy midlife wife

 

Nu is het dan zover. Ik ben 50, Sarah. Ik keek er ondanks de ouderenstatus die rondom deze leeftijd hangt, toch naar uit. ‘Het doet geen zeer,’ werd me door voorgangers verzekerd. Bovendien kent het zoveel voordelen.

Nu ben ik dus een midlifewife die recht heeft op een 50+ voordeelpas vanuit de stichting ‘aangenaam ouder worden’. Die naar de 50+ beurs kan om de nieuwste badlift uit te proberen en mag proefrijden op een opvouwbare scootmobiel. Ik kan gaan stemmen op de 50+ partij om mijn toekomst hoopvoller tegemoet te zien. En kan een 50+ seniorenreis boeken die op internet wordt aangeprezen door een rijpe vrouw met een zonnig bruin rimpelhoofd.

Ik mag speciale vitamines gaan slikken omdat we volgens de reclames het met zo’n aftands lijf niet meer uit de voeding kunnen halen. 50+, dan ben je dus een ‘mevrouw’ die bijles krijgt in solliciteren bij het UWV. Maar die ook serieus wordt genomen als ze na een feestje niet meer zo fit is. Als de spieren en gewrichten stram en stijf zijn. Ook de huisarts kijkt niet raar op als ik vraag om een apk-keuring. Ach weet je, ik ben dankbaar dat ik het heb mogen halen in goede gezondheid en in een happy mood. Nee, wat dat betreft doet het geen zeer.

Wat ik er verder leuk aan vind? Nou, ik hou wel van een feestje en ben zelf nogal enthousiast geweest als vriendinnen en familie deze leeftijd bereikten. Ik heb Sarah en Abrahampoppen gemaakt en vond het hilarisch om vriendinnen te verrassen met een Tena Ladyproefpakket, wol voor een muts of een pot vaseline op deze bijzondere verjaardag.

Vooral bij manlief ben ik destijds helemaal losgegaan. Wie de bal kaatst kan hem terugverwachten. Al weken voor mijn verjaardag werd er daarom hier in huis irritant geheimzinnig gedaan. Er zat iets te broeien. Iets met foto’s, van die gênante, onverwacht geschoten kiekjes op een feestje of als ik voor de televisie in slaap was gevallen. De mislukte selfies die ik heb uitgeprobeerd met mijn nieuwe smartphone maar die ik ben vergeten te verwijderen. In mijn minst aantrekkelijke poses. Oh, my god!

 

En nu is het dan zover. De voortuin is een podium geworden waarin Sarah centraal zit. Een met kranten opgevulde pop compleet met trollenkop, zwabberende pantybenen vol cellulitis en een boezem met cupmaat dubbel F. Aan de bomen wapperen ballonnen en de gewraakte foto’s. Voorbijgangers stappen speciaal van hun fiets af om het geheel te bewonderen. En ik verschans me stiekem achter het spandoek dat voor het raam hangt. Ik geneer me gek!

Maar ja, toen manlief vlak voor zijn 50^ste verjaardag vertelde dat hij zo’n opblaasabraham in de tuin wel geinig vond, heb ik dat heel letterlijk genomen.Oké dacht ik, dus jij wilt een opblaaspop? Dan krijg je die.

Op de bewuste dag staarde vanuit de voortuin een blote, blonde snol met wijdopenstaande mond en benen hem aan.

Tja, en nu is deze Saar de sigaar. 50 worden doet dus wel zeer.

Stedentrip Rome deel 4

Hard Rockcafé Rome

zondag 4 oktober

Barberini

Na drie overvolle dagen, lees ook: Rome deel 1, deel 2 en deel 3  hadden we deze dag geen verplichtingen meer. Wij besloten op zoek te gaan naar het Hard Rockcafé, een traditie die we in elke grote stad herhalen. Wij bezoeken graag deze gave horecaketen waar je gezellig kunt eten en genieten van de toffe sfeer en de rockmuziek op de vele televisieschermen. Wij zijn fan, niet zozeer van het eten want dat is niet overal even bijzonder: een luxueus vijf sterren fastfoodmenu. Je moet geen verrassende gerechten  van de kok verwachten. New York was wat exclusiever maar Barcelona en Amsterdam waren op dat gebied ietsje minder. Ik bedoel daarmee niet te zeggen dat het eten niet lekker is, zeer zeker niet. Daarom wilden we in Rome ook even proeven in deze tent. Bovendien moet ik ook altijd even neuzen in de Rockshop want de kleding die ze er verkopen is van heel goede kwaliteit en exclusief stoer.

Twee dagen eerder hadden we in ‘La Base’, een rockcafé maar dan in een maatje minder, gevraagd waar in Rome het Hard-rockcafé is gevestigd.‘In de wijk ‘Barberini’ in de beroemde straat Veneto kun je het vinden,’ de aardige Italiaanse serveerster van La Base nam zelfs de moeite om het op onze kaart aan te tekenen. We besloten opnieuw om die dag te wandelen. Dan zie je immers veel meer. We voelden onze benen wel van de lange voettocht van de eerdere dagen maar door al het moois om ons heen vergaten we dat snel.

Fontein Tritone op Piazza Barberini Rome

Via Piazza Della Repubblica, twee kommavormige grote gebouwen die rondom een rond verkeersplein krullen kwamen we langs een eenvoudig ogende kerk. Santa Maria degli Angeli waar die zondag een speciale viering op het programma stond. Voorop het kerkplein stonden de kerkgangers in paarse mantel gehuld. Ze wachtten bij een opvallende praalwagen met heilige beelden en stof in hetzelfde paars. Van hieruit zou vast niet veel later een bedevaartstocht beginnen. We besloten na wat foto’s toch niet te wachten en verder te lopen naar de Piazza Barberini met daarop de imposante fontana del Tritone, eveneens ontworpen door beeldhouwer Bernini. Vier dolfijnen dragen een schelp waarop de spierbonk Triton neerknielt. Op deze fontein zijn ook bijen te zien die symbool staan voor de rijke familie Barberini. Op kleinere fonteinen zie je de bijen in deze wijk ook terug.

Plafondschildering in Hard Rockcafé in Romeinse stijl

Niet veel verder dook het Hard-Rockcafé op maar was nog gesloten.In een nabijgelegen straatje vlakbij Villa Borghese, het park van Rome vonden we een eenvoudig koffiecafé waar we een legendarische Italiaanse cappuccino bestelden. Na wat omzwervingen wandelden we terug naar het HardRockcafé waar ik in de shop een paar nieuwe t-shirts scoorde en Henk een gave hoodie. Zo die zaten in de pocket, nu nog een hapje eten in het café en dan konden we er weer tegenaan.

De menukaart van dit HardRockcafé was wat uitgebreider dan in Amsterdam waar we vorig jaar nog zijn geweest. Ik ging voor een maaltijdsalade terwijl Henk zich wilde verrassen met een luxe broodje hamburger. De kwaliteit en keuze kon New York evenaren. De bediening was er uiterst vriendelijk en de toiletten schoon en verlicht. Dat laatste zagen we de afgelopen dagen weleens anders. Geen toiletpapier, geen bril, oud en vies. Soms moest je in een kelder afdalen en was er geen verlichting. Nee, van schone en hygiënische toiletten heeft de rasechte Italiaan nog niet veel verstand.

Plafondschildering in kerk op de Spaanse Trappen

Opdringerige straatverkopers

Na het eten gingen we de Spaanse trappen op, merkwaardig maar dat ligt alweer heel dichtbij Barberini. Wij schoten er wat selfies en gingen de kerk Trinitá dei Monti  binnen die aan de buitenkant in de steigers stond. Een prachtige kerk met ook hier geweldige plafondschilderingen. Daar hoef je dus niet voor naar het Vaticaans museum. Toen we buitenkwamen stond er onderaan de trap een oud vrouwtje, krom en gerimpeld door de hete zon, te bedelen. Van een meelevende vrouw kreeg ze een doosje met voedsel. Het ging haar dus niet zo zeer om het geld, zij had echt honger. Even had ik medelijden met haar, ze leek zo op mijn omaatje dat ik helaas al bijna dertig jaar moet missen. Nog voor ik er verder bij na kon denken werd ik afgeleid door een buitenlandse Italiaan die me drie rode rozen toestak. Een verkooptruc natuurlijk, dacht ik meteen en gaf ze aan hem terug maar hij bleef aandringen. Terwijl hij mij liefdevol aankeek, eiste hij dat Henk zijn portemonnee liet zien. Het was bijna straattheater!  Na hem kwam er weer een verkoper met een bosje selfiesticks. Horendol werden we er van. Ik liet de mijne al uit mijn tas steken en wees erop maar dat was niet voldoende. Hij hield me prompt een draadloze oplader voor alsof hij wist dat ik die nog niet heb. Pfff! De opdringerige verkopers zijn een doorn in het oog van veel toeristen. Ze zwermen als bijen om hun potentiële klanten heen. Ik had nog graag naar de schilderende en tekenende kunstenaars gekeken maar de verkopers maakten het ons onmogelijk.

Villa Borghese

Wij liepen verder richting Piazza Popolo om ter hoogte daarvan Villa Borghese, het park van Rome,  in te gaan. Het uitzicht over de stad was daar prachtig! Alle belangrijke gebouwen waren vanaf dit punt goed te zien. We maakten foto’s waaronder panoramafoto’s maar die zijn helaas niet helemaal goed gelukt.

Villa Borghese was een verademing. Het was er wel druk met gezinnen met kinderen maar de uitgestrektheid en het groen gaven rust. Het park heeft veel te bieden waaronder een vijver, een museum en veel kinderactiviteiten. Wij namen van de gelegenheid gebruik om er even uit te rusten en de mensen en natuur te aanschouwen. Even geen beelden en schilderingen, geen basilieken en mensenmassa’s. Gewoon rust.

Na een half uurtje zijn we verder gelopen en kwamen we wederom in Barberini uit. Langs het palazzo Margherita liepen we weer richting Piazza Repubblica waar we een broodje en salade hebben gegeten in een hippe lunchroom. Was erg lekker met een crodino. Inmiddels waren we  alweer vlakbij ons hotel maar het was nog vroeg in de avond.  Henk wilde daarom een extra wandelroute nemen.

Eén van de vier fonteinen van San Carlo

Wij liepen langs de San Carlo Quattro Fontane met op elke hoek van het kruispunt een prachtige fontein. De gebouwen die in deze Via del Quirinaal staan zijn verrassend mooi. Velen staan zelfs niet op de kaart. Het park Giardini del Quirinale ligt hier vlakbij en straalde rust uit in deze drukke stad. Heerlijk om hier even doorheen te wandelen. Natuurlijk voorzien van beeldhouwkunst, zowel oud als modern. Terwijl het avondrood de hemel kleurt lopen we het plein op van het Quirinale. Een immens groot paleis dat als zomerverblijf voor een oudere paus is gebouwd maar heden dienst doet als presidentsverblijf. Daar was veel bewaking. De gebouwen die erbij horen waren stuk voor stuk prachtig gedecoreerd met engelenbeelden. Boven een hoofdingang hing echter de buste van een vrouwelijke engel, zonder gebitje. Ze keek er triest bij, mondhoeken naar beneden net zoals haar borsten. Ik was beduusd toen ik later las waar dit gebouw voor had gediend. Welke paus wilde zo’n midlife engel boven zijn deur?

Midlife engel

Op het plein zagen we nog een obelisk staan middenin een fontein maar ook deze stond in de steigers. Omdat het al bijna donker werd gingen we wat sneller lopen. We kwamen uit in een gezellige straat die al snel met een brede trap naar beneden leidde. Toen we deze waren afgedaald stonden we weer vlakbij het Colosseum. Hoe kon dit nou? Waren we nu weer de verkeerde richting opgelopen? Bij het metrostation van het Colosseum besloten we een metroticket te kopen want het was mooi geweest voor die dag.

Eenmaal terug op de hotelkamer gingen we bekijken waar we allemaal waren geweest en waar we de volgende, laatste dag nog naar toe wilden gaan. Op onze wensenlijst stonden nog een paar mooie kerken en de piramide van Rome.

Wordt vervolgd…

 

Een gezonde huid, een leven lang

Enkele producten die ik van Environ gebruik: AVST 5 dag/nachtcrème, Hydrating Lotion en ooggel.

Om te voorkomen dat ik het uiterlijk krijg van een gedroogd appeltje besloot ik enkele jaren geleden om vooral een goede basiscrème te gaan gebruiken. Nadat ik mij jarenlang allerlei wonderpotjes heb laten ‘aansmeren’ via gladde photoshopkoppies uit tijdschriften, ben en blijf ik nu bij het merk Environ.

Waarom Environ?

Waar andere crèmes vaak aan de oppervlakte van de huid blijven, dringen de Environ-producten dieper mijn huid binnen. Tekorten worden aangevuld en cellen beschermd waardoor veel huidproblemen worden opgelost en voorkomen. Er wordt beloofd dat je daardoor langer van een jongere, stralende huid geniet. Mijn huid oogt sinds het gebruik zeker een stuk gezonder en heeft geen vergrote poriën meer. Er zijn ook geen nieuwe rimpels of pigmentvlekjes getraceerd. Dus ja, dat appeltje blijft nog even strak in het velletje.

Onderzocht in onafhankelijke laboratoria

Voor de beautynerds onder ons: Environ bevat vitamine A, anti-oxidanten en flavonoïden zoals vitamine C, B en E in de juiste dosering om de huid te beschermen tegen externe factoren. Dat zijn stress, slechte voedingsgewoonten, luchtvervuiling en ultraviolette straling.

Environ is ontwikkeld door prof. Dr. Fernandes, die een medisch onderzoek deed naar huidproblemen tot zelfs huidkanker toe. De bestanddelen in de formules zijn  onderzocht in onafhankelijke laboratoria.

Wat ik ook erg belangrijk vind: geen enkel product is getest op dieren. Geen chemische geurtjes en kleurstoffen. Je weet wat je smeert, zal ik maar zeggen. Veel schoonheidsspecialisten werken dan ook graag met Environ.

AVST gamma

Environ heeft verschillende gamma’s voor elk type huid. AVST is daar één van. Deze letters staan voor Advanced Vitamin Skin Therapy en is geschikt voor elke leeftijd. Ik ben vijf jaar geleden begonnen met  AVST 1 ( deze crème smeer ik zowel overdag als ’s nachts).  Ik moest dit opbouwen om mijn huid te laten wennen aan de steeds hogere concentraties van vitamine A en C. Vanaf AVST 3 is er Matrixyl aan toegevoegd dat de aanmaak van collageen en elastine bevordert. Ik gebruik nu alweer een tijdje AVST 5 in combinatie met de AVST ooggel die ook erg fijn uitsmeert. Er overheen gaat de RAD SPF 15 voor een goede bescherming tegen zonlicht.

’s Nachts tot rust komen met Hydrating lotion

Omdat ik in de winter snel een drogere huid krijg werd mij geadviseerd om enkele nachten per week onder de Avst5 enkele druppels hydrating lotion te gebruiken. Dit is een heerlijke geurende lotion met bittere sinaasappel, die meer weg heeft van een olie. Een lichte prikkeling is voelbaar bij het aanbrengen maar trekt meteen weer weg. Mijn huid heeft er baat bij en voelt sindsdien niet meer trekkerig aan.

Schoonheidsspecialiste

Via mijn schoonheidsspecialiste ‘Puur Irene’ ben ik in aanraking gekomen met Environ en daar ben ik haar nog steeds dankbaar voor. Ik koop mijn producten dan ook in haar salon en krijg een goed advies. Environ is moeilijk via internet te bestellen omdat er veel namaak in omloop is. Via bovenstaande link is wel te zien waar de verkooppunten in Nederland en België zijn. Hier kun je tevens genieten van een schoonheidsbehandeling en krijg je informatie over de Environ producten specifiek voor jouw huid.

De prijs is weliswaar hoger als die van de cosmetica die je in de reclame bij het Kruidvat koopt, maar je hebt er veel minder van nodig. Ik smeer omstreeks vier maanden uit een pompflacon. Deze verpakking is overigens een pluspunt want daardoor blijven alle bestanddelen beter bewaard en het gebruik is hygiënischer.

Tenslotte: Ik weet dat erfelijkheid ook een rol speelt bij het ouder worden. Vertel mij wat! Maar wat ik zelf kan doen om huidveroudering af te remmen, doe ik. Ik heb immers maar één gezicht en daar moet ik het mijn hele lange leven mee doen. Wat gebruik jij om het gedroogde appeltjeseffect zolang mogelijk uit te stellen? Ik ben benieuwd! Laat hieronder jouw reactie achter.