Stedentrip Rome deel 4

Hard Rockcafé Rome

zondag 4 oktober

Barberini

Na drie overvolle dagen, lees ook: Rome deel 1, deel 2 en deel 3  hadden we deze dag geen verplichtingen meer. Wij besloten op zoek te gaan naar het Hard Rockcafé, een traditie die we in elke grote stad herhalen. Wij bezoeken graag deze gave horecaketen waar je gezellig kunt eten en genieten van de toffe sfeer en de rockmuziek op de vele televisieschermen. Wij zijn fan, niet zozeer van het eten want dat is niet overal even bijzonder: een luxueus vijf sterren fastfoodmenu. Je moet geen verrassende gerechten  van de kok verwachten. New York was wat exclusiever maar Barcelona en Amsterdam waren op dat gebied ietsje minder. Ik bedoel daarmee niet te zeggen dat het eten niet lekker is, zeer zeker niet. Daarom wilden we in Rome ook even proeven in deze tent. Bovendien moet ik ook altijd even neuzen in de Rockshop want de kleding die ze er verkopen is van heel goede kwaliteit en exclusief stoer.

Twee dagen eerder hadden we in ‘La Base’, een rockcafé maar dan in een maatje minder, gevraagd waar in Rome het Hard-rockcafé is gevestigd.‘In de wijk ‘Barberini’ in de beroemde straat Veneto kun je het vinden,’ de aardige Italiaanse serveerster van La Base nam zelfs de moeite om het op onze kaart aan te tekenen. We besloten opnieuw om die dag te wandelen. Dan zie je immers veel meer. We voelden onze benen wel van de lange voettocht van de eerdere dagen maar door al het moois om ons heen vergaten we dat snel.

Fontein Tritone op Piazza Barberini Rome

Via Piazza Della Repubblica, twee kommavormige grote gebouwen die rondom een rond verkeersplein krullen kwamen we langs een eenvoudig ogende kerk. Santa Maria degli Angeli waar die zondag een speciale viering op het programma stond. Voorop het kerkplein stonden de kerkgangers in paarse mantel gehuld. Ze wachtten bij een opvallende praalwagen met heilige beelden en stof in hetzelfde paars. Van hieruit zou vast niet veel later een bedevaartstocht beginnen. We besloten na wat foto’s toch niet te wachten en verder te lopen naar de Piazza Barberini met daarop de imposante fontana del Tritone, eveneens ontworpen door beeldhouwer Bernini. Vier dolfijnen dragen een schelp waarop de spierbonk Triton neerknielt. Op deze fontein zijn ook bijen te zien die symbool staan voor de rijke familie Barberini. Op kleinere fonteinen zie je de bijen in deze wijk ook terug.

Plafondschildering in Hard Rockcafé in Romeinse stijl

Niet veel verder dook het Hard-Rockcafé op maar was nog gesloten.In een nabijgelegen straatje vlakbij Villa Borghese, het park van Rome vonden we een eenvoudig koffiecafé waar we een legendarische Italiaanse cappuccino bestelden. Na wat omzwervingen wandelden we terug naar het HardRockcafé waar ik in de shop een paar nieuwe t-shirts scoorde en Henk een gave hoodie. Zo die zaten in de pocket, nu nog een hapje eten in het café en dan konden we er weer tegenaan.

De menukaart van dit HardRockcafé was wat uitgebreider dan in Amsterdam waar we vorig jaar nog zijn geweest. Ik ging voor een maaltijdsalade terwijl Henk zich wilde verrassen met een luxe broodje hamburger. De kwaliteit en keuze kon New York evenaren. De bediening was er uiterst vriendelijk en de toiletten schoon en verlicht. Dat laatste zagen we de afgelopen dagen weleens anders. Geen toiletpapier, geen bril, oud en vies. Soms moest je in een kelder afdalen en was er geen verlichting. Nee, van schone en hygiënische toiletten heeft de rasechte Italiaan nog niet veel verstand.

Plafondschildering in kerk op de Spaanse Trappen

Opdringerige straatverkopers

Na het eten gingen we de Spaanse trappen op, merkwaardig maar dat ligt alweer heel dichtbij Barberini. Wij schoten er wat selfies en gingen de kerk Trinitá dei Monti  binnen die aan de buitenkant in de steigers stond. Een prachtige kerk met ook hier geweldige plafondschilderingen. Daar hoef je dus niet voor naar het Vaticaans museum. Toen we buitenkwamen stond er onderaan de trap een oud vrouwtje, krom en gerimpeld door de hete zon, te bedelen. Van een meelevende vrouw kreeg ze een doosje met voedsel. Het ging haar dus niet zo zeer om het geld, zij had echt honger. Even had ik medelijden met haar, ze leek zo op mijn omaatje dat ik helaas al bijna dertig jaar moet missen. Nog voor ik er verder bij na kon denken werd ik afgeleid door een buitenlandse Italiaan die me drie rode rozen toestak. Een verkooptruc natuurlijk, dacht ik meteen en gaf ze aan hem terug maar hij bleef aandringen. Terwijl hij mij liefdevol aankeek, eiste hij dat Henk zijn portemonnee liet zien. Het was bijna straattheater!  Na hem kwam er weer een verkoper met een bosje selfiesticks. Horendol werden we er van. Ik liet de mijne al uit mijn tas steken en wees erop maar dat was niet voldoende. Hij hield me prompt een draadloze oplader voor alsof hij wist dat ik die nog niet heb. Pfff! De opdringerige verkopers zijn een doorn in het oog van veel toeristen. Ze zwermen als bijen om hun potentiële klanten heen. Ik had nog graag naar de schilderende en tekenende kunstenaars gekeken maar de verkopers maakten het ons onmogelijk.

Villa Borghese

Wij liepen verder richting Piazza Popolo om ter hoogte daarvan Villa Borghese, het park van Rome,  in te gaan. Het uitzicht over de stad was daar prachtig! Alle belangrijke gebouwen waren vanaf dit punt goed te zien. We maakten foto’s waaronder panoramafoto’s maar die zijn helaas niet helemaal goed gelukt.

Villa Borghese was een verademing. Het was er wel druk met gezinnen met kinderen maar de uitgestrektheid en het groen gaven rust. Het park heeft veel te bieden waaronder een vijver, een museum en veel kinderactiviteiten. Wij namen van de gelegenheid gebruik om er even uit te rusten en de mensen en natuur te aanschouwen. Even geen beelden en schilderingen, geen basilieken en mensenmassa’s. Gewoon rust.

Na een half uurtje zijn we verder gelopen en kwamen we wederom in Barberini uit. Langs het palazzo Margherita liepen we weer richting Piazza Repubblica waar we een broodje en salade hebben gegeten in een hippe lunchroom. Was erg lekker met een crodino. Inmiddels waren we  alweer vlakbij ons hotel maar het was nog vroeg in de avond.  Henk wilde daarom een extra wandelroute nemen.

Eén van de vier fonteinen van San Carlo

Wij liepen langs de San Carlo Quattro Fontane met op elke hoek van het kruispunt een prachtige fontein. De gebouwen die in deze Via del Quirinaal staan zijn verrassend mooi. Velen staan zelfs niet op de kaart. Het park Giardini del Quirinale ligt hier vlakbij en straalde rust uit in deze drukke stad. Heerlijk om hier even doorheen te wandelen. Natuurlijk voorzien van beeldhouwkunst, zowel oud als modern. Terwijl het avondrood de hemel kleurt lopen we het plein op van het Quirinale. Een immens groot paleis dat als zomerverblijf voor een oudere paus is gebouwd maar heden dienst doet als presidentsverblijf. Daar was veel bewaking. De gebouwen die erbij horen waren stuk voor stuk prachtig gedecoreerd met engelenbeelden. Boven een hoofdingang hing echter de buste van een vrouwelijke engel, zonder gebitje. Ze keek er triest bij, mondhoeken naar beneden net zoals haar borsten. Ik was beduusd toen ik later las waar dit gebouw voor had gediend. Welke paus wilde zo’n midlife engel boven zijn deur?

Midlife engel

Op het plein zagen we nog een obelisk staan middenin een fontein maar ook deze stond in de steigers. Omdat het al bijna donker werd gingen we wat sneller lopen. We kwamen uit in een gezellige straat die al snel met een brede trap naar beneden leidde. Toen we deze waren afgedaald stonden we weer vlakbij het Colosseum. Hoe kon dit nou? Waren we nu weer de verkeerde richting opgelopen? Bij het metrostation van het Colosseum besloten we een metroticket te kopen want het was mooi geweest voor die dag.

Eenmaal terug op de hotelkamer gingen we bekijken waar we allemaal waren geweest en waar we de volgende, laatste dag nog naar toe wilden gaan. Op onze wensenlijst stonden nog een paar mooie kerken en de piramide van Rome.

Wordt vervolgd…